In de naam van Allah, de meest Barmhartige, de meest Genadevolle.
Dit bewijs zal vergelijkbaar zijn met het bewijs gedeeld over Abu Lahab, klik hier voor de Abu Lahab profetie.
Tijdens een vergadering van de adviesraad die werd gehouden in de tijd dat Arabieren uit heel Arabië naar de Ka’aba zouden komen voor een bedevaart, waren de Quraish het erover eens dat het noodzakelijk was om een apparaat te overwegen dat de Arabische pelgrims moest vervreemden van het nieuwe geloof (islam) dat was wordt gepredikt door Mohammed ﷺ.
Dus gingen ze naar Walid ibn al-Mughirah om over deze kwestie te overleggen. Al-Walid ibn al-Mughirah nodigde hen uit om tot een consensus te komen over hoe de islam aan de Arabische pelgrims te presenteren.
De volgende details over deze beraadslaging zijn als volgt vastgelegd in sommige Seerah-boeken – wat betreft het beslissen wat te doen:
Iedereen [in de raad] was het oneens. Sommigen suggereerden dat ze hem zouden omschrijven als Kahin, d.w.z. waarzegger; maar deze suggestie werd afgewezen omdat zijn woorden niet zo rijmend waren.
Anderen stelden Majnun voor, d.w.z. bezeten door djinn; dit werd ook verworpen omdat er geen aanwijzingen waren gevonden die specifiek waren voor die gemoedstoestand, beweerden ze. ‘Waarom zeg je niet dat hij een dichter is?’ Sommigen zeiden.
Ook hier konden ze het niet eens worden met de bewering dat zijn woorden totaal buiten het lexicon van de poëzie vielen. ‘Goed dan; laten we hem beschuldigen van hekserij,’ was de vierde suggestie.
Hier toonde ook al-Walid ibn al-Mughirah enige terughoudendheid door te zeggen dat het bekend was dat de Profeet nooit betrokken was geweest bij de praktijk van het blazen op de knopen, en hij gaf toe dat zijn toespraak met wortel en tak zoet smakend was. Hij ontdekte echter dat hekserij de meest plausibele aanklacht tegen Mohammed ﷺ was.
De raad had dit advies overgenomen en stemde ermee in om één uniforme formule te propageren die erop neerkwam dat hij een magiër was die zo machtig en bevelend was in zijn kunst dat hij met succes zoon van vader, man van zijn broer, vrouw van haar echtgenoot en een man van zijn clan!
[De verzegelde nectar pagina’s 85-86]
Gezien zijn lof van de Koran door te zeggen dat de woorden van de Profeet zoet klonken, verwierp hij het nog steeds en dus werd er openbaring door Allah gezonden die verwijzen naar Al-Walid ibn al-Mughirah tijdens deze raad die hij hield met de ander hoofden van de ongelovigen onder de Quraish.
De verzen zijn als volgt:
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
Laat hem aan Mij over die Ik alleenstaand (zonder bezittingen) geschapen heb.
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
Ik heb hem overvloedig bezit gegeven.
وَبَنِينَ شُهُودٗا
En kinderen voortdurend aan zijn zijde.
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
En ik verschafte hem elk gemak.
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
En vervolgens verlangt hij dat ik vermeerder.
كـَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
Nee! Hij is opstandig tegen Onze Verzen.
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
Ik zal hem beladen met een zware bestraffing.
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
Waarlijk, hij dacht na en nam een besluit.
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
Laat hem vervloekt zijn! Hoe vreemd was zijn besluit!
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
Nogmaals, laat hem vervloekt zijn, hoe vreemd was zijn besluit!
ثُمَّ نَظَرَ
Dan Toen dacht hij weer na (en pijnigde zijn hersens).
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
Daarop fronste hij (zijn voorhoofd) en keek nors.
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتكبر
Vervolgens keerde hij zijn rug toe , en was hoogmoedig.
فقال إن هذا إلا سحر يؤثر
En zei hij: “Dit (nieuwe geloof) is niets anders dan overgedragen tovenarij.
إن هذا إلا قول ٱلبشر
Dit is slechts het woord van een mens!”
سأصليه سقر
Weldra zal Ik hem in het Hellevuur werpen.
Houd in gedachten dat dit verzen waren die werden geopenbaard aan Al-Walid ibn al-Mughirah nadat hij de woorden van de Koran prees, hoewel hij en de anderen naast hem ermee instemden het uiteindelijk “magie” te noemen, hoewel wanneer hij eraan toevoegt dat dit ‘de woorden van een mens’ Allaah ﷻ antwoordt dat hij naar Saqar zal worden gedreven (d.w.z. de laagste kuilen van de hel).
En zo werd met Abu Lahab zijn lot bezegeld en stierf hij als ongelovige in de islam.
Al-Qadi Abdul Jabbar voegt er ook aan toe dat nadat deze verzen waren geopenbaard, Al-Walid geen rijkdom meer vergaarde en ook geen kinderen meer had met betrekking tot de verzen 15-16 die hierboven werden gedeeld, in tegenstelling tot de wens van Al-Walid ibn al-Mughirah zelf .
Bovendien moet worden opgemerkt dat Walid ibn al-Mughirah de vader is van de grote krijger Khalid ibn al-Walid (ra) die zich tot de islam bekeerde ondanks het kennen van deze verzen die betrekking hebben op zijn vader en die hem veroordeelden tot het hellevuur dat een bewijs van het geloof van Khalid ibn al-Walid (ra).